Moeder, ik roep u naar huis

met de eerste van alle namen.

Ik heb op uw lichaam gewacht.
De hemel zegt eindeloos amen.

Ik dank u voor Nazareth,

voor de jaren van zuivere vrede.

Uw huis was een huis van gebed,

de deur was een deur op de hemel.

Ik dank u voor uw verdriet

in de eenzame nachten der aarde;

het lange geduld van uw tranen.

De hemel heeft ze verzameld.

Ik dank u voor Golgotha,

voor het kruis dat u hebt zien planten,

voor uw weerloze zachte handen

aan mijn weerloos lichaam daarna.

Moeder, nu bent u thuis.

De tijd bleef beneden, de zorgen.

Een stilstaand geluk zonder morgen

in de hemel, de hemel uw huis.